اندر ترتيب فيزيک‌پايه‌ها

نمی‌دونم چه قدر به ترتیب مطالب تو کتاب هالیدی توجه کردید. حدود ۱۵ فصل مکانیکه، بعد فصل‌های سیالات و موج و ترمودینامیک و نظریه جنبشی، بعد حدود ۱۵ فصل الکتریسیته و مغناطیس و بعدش هم نور و تداخل و پراش و رفتار موجی و کوانتومی. بعد هم فصل‌هائی برای حالت جامد و فیزیک هسته‌ای و ذرات به زبان ساده. البته بین ویراش‌های سالهای متفاوت در تعداد و نوع سرفصل‌ها تفاوت هست (مثلا ویرایش چهارم فصل ۲۱ نسبیت خاص داره) ولی ترتیب کم و بیش همینه که گفتم.

اگه به کتاب‌های دیگه‌ی فیزیک پایه هم رجوع کنید کم و بیش همین ترتیب رو می‌بینید - در واقع این ترتیبیه که تقریبا بدون استثنا همه بهش رسیدن.

حالا این رو مقایسه کنید با ترتیبی که درس‌های فیزیک پایه‌ی دوره‌ی کارشناسی دارن - اول مکانیک، دوم الکتریسیته، و سوم سیالات و موج و ... البته زمانی می‌رسیدن و مقداری ترمودینامیک هم در آخر فیزیک پایه یک می‌گفتن، که البته باز هم با ترتیب کتاب‌ها اختلاف داشت.

دلایلی که به نظر من می‌رسه برای ترتیب کتاب‌ها ایناست. اولا مطالب به تدریج میکروسکوپی‌تر و دوراز تجربه‌ی روزانه میشن. ثانیا به تدریج ریاضایات پیشرفته‌تری نیاز میشه (از عملیات جبری شروع میشه، تا مشتق و انتگرال معمولی، بعد مشتق‌های پاره‌ای و انتگرال روی خم و سطح و حجم، تا معادلات دیفرانسیل پاره‌ای تو موج و کوانتوم).

فکر می‌کنم برنامه‌ی فعلی باید تغییر کنه - به همون دلایلی که بقیه بهش رسیدن و اشاره شد. حداقلش اینه که اول فیزیک سه رو درس بدن و بعد فیزیک دو. 

 

توی هالیدی خیلی جاها توی متن یا تمرین‌ها به مطالب قبلی ارجاع داده شده. مثال که زیاده. به عنوان یک نمونه‌ی درشت مثلا اول موج درس داده شده، و بعد موج الکترومغناطیسی درس داده شده.

اگه بعضی‌ها فکر می‌کنن وضعیت فعلی بهتره، باید براش کتاب مناسب بنویسن یا پیدا کنن.